Peker ailesinin mücadeleyle geçen hikayesi 2003 yılında o dönem 28 yaşında olan Hüseyin Peker’in böbreklerinin iflas etmesiyle başladı. Genç Çivril Gazetesi’nin aktardığına göre; 2003 yılında böbreği rahatsızlanan Hüseyin Peker babasından aldığı böbrekle tekrar normal hayata döndü. 18 yıl babasından aldığı böbrekle hayatını devam ettiren Hüseyin Peker 2018 yılında nakil olan böbreğin hastalanması ile tekrar zor günler yaşamaya başladı. Oğlunun rahatsızlığı karşısında duyarsız kalmayan anne Arife Peker (65) oğluna böbreğini vermek istedi ancak doku ve kan uyuşmazlığından dolayı nakil işlemi yapılamadı.
 
Bundan sonra diyalize giden ve tedavisine devam eden Hüseyin Peker hastanede doktorların ‘çapraz organ bağışı uygulamasına başvurun’ tavsiyesi ile çapraz bağış sistemine başvurdu. Başvurudan sonra evlerine dönen Peker ailesi üç gün sonra gelen telefon ile yeniden hastaneye gitti. Konya’dan gelen bir hastanın eşinin de böbrek nakli beklediğini öğrenen ve çapraz nakil yapılabileceğini öğrenen Hüseyin Peker yapılan tahlillerden sonra doku ve kan uygunluğu ile ameliyata alındı.
 
Yapılan tetkiklerden sonra anne Arife Peker böbreğini Konya’dan gelen hastaya verirken o hastanın eşinin böbreği de Hüseyin Peker’e nakil edildi.
 
Yaşadığı böbrek rahatsızlığı nedeniyle Hüseyin Peker önce babasından, 18 yıl sonra da annesinin başka bir hastaya bağış yapması ile dolaylı olarak annesinin böbreği ile hayata tutunarak sağlıklı bir hayata yeniden başladı.
 
“CAN KURTARMAK KADAR GÜZEL BİR ŞEY YOK”
İlk ameliyatını 2003 yılında babasından aldığı böbrek olduğunu ifade eden Hüseyin Peker; “2018 yılında bu babamdan aldığım böbrek attı. 3 Aralık 2019 tarihinde Antalya Medical hastanesinde nakil oldum. Annemin tahlilleri uyuşmadı. Çapraz nâkile yazıldık. Çapraz ameliyata yazılan Konya’da bir aile olduğunu öğrendik. Annem Konya’daki ailenin eşine, bayana verdi. Onun beyi de bana verdi. Allah çok şükür gayet iyiyim. Her hangi bir rahatsızlığım yok. Şuan diyalize gitmiyorum, diyet kısıtlaması da yok. Gayet iyiyim. Konya’daki ailede bizimle birlikte taburcu oldular. Onlar da gayet iyilermiş. Böylelikle birbirimizin hayatını kurtarmış olduk. Herkes organları bağışlasın. Can kurtarmak kadar güzel bir şey yok.  Bir organ bağışlamakla hiçbir şey olmuyor. Önceden insanlar korkuyordu. Tel böbrekle insan ömür boyu yaşıyor. Tek böbrek insanlara yetiyor. Şuan sağlıklı bir insanın bir böbreği çalışıyor, diğer böbreği uyuyor. Çalışan böbreği aldıktan sonra çalışmayan böbrek çalışmaya başlıyor. Anne babalar herkes bunu öğrensin ve organlarını bağışlasınlar.” Dedi.
 
“EVLAT ACISI HİÇBİR ŞEYE BENZEMİYOR”
65 yaşında olduğunu söyleyen anne Arife Peker ise; “Kaymakamım, muhtarım olmasa bir şey yapamayacaktık. Bir maaşımızdan ve oturduğum bu evden başka bir şeyimiz yok bizim. Hele muhtarımız ondan Allah razı olsun. Evlat acısı hiçbir şeye benzemiyor” dedi.